WHISKAS PL

Wpisz poniżej słowo kluczowe, aby wyszukać artykuły i produkty.

[{"text":"Strona g\u0142\u00f3wna","url":"\/"},{"text":"Akademia kociat","url":"\/akademia-kociat"},{"text":"Adopcja kota wszystko co powinienes wiedziec","url":"\/akademia-kociat\/adopcja-kota-wszystko-co-powinienes-wiedziec"}]

Adopcja kota – wszystko, co powinieneś wiedzieć

article hero

W schroniskach i fundacjach na nowy dom wciąż czeka wiele kotów, które pragną bliskości i czułości z człowiekiem. Nie musisz kupować pupila, możesz go również adoptować ze schroniska. W ten sposób dajesz zwierzęciu szansę, która wcześniej została mu odebrana. Sprawdź, co warto wiedzieć o adopcji kota ze schroniska, jak wygląda adopcja kota, ile kosztuje kot ze schroniska i co to jest adopcja tymczasowa kota.

Jak wybrać kota do domu?
 

Zanim zdecydujesz się na adopcję lub kupno kota, zapoznaj się z artykułami, blogami czy poradnikami na ten temat. Przekonaj się, czy na pewno będziesz w stanie opiekować się nim na dobre i na złe. Już na samym początku warto wiedzieć, ile kosztuje miesięczne utrzymanie zwierzęcia, jakie zabiegi pielęgnacyjne należy mu wykonywać, jak często i czym musisz go karmić i jak często trzeba się z nim umawiać na wizyty kontrolne w przychodni weterynaryjnej.

Adopcja kota to decyzja na następne kilkanaście lat, dlatego nie może być podejmowana pochopnie. To duża odpowiedzialność, dlatego zastanów się dobrze, czy jesteś gotowy. Porozmawiaj ze wszystkimi domownikami i ustal, czy wszyscy będą się angażować w pomoc i opiekę nad kotem.

Decydując się na adopcję kota, powinieneś wziąć pod uwagę swój tryb życia. Dorosłe koty i koci seniorzy są zazwyczaj bardziej opanowani niż kocięta, dlatego sprawdzą się w spokojnym i cichym domu. Kocięta natomiast mają dużą potrzebę zabawy, którą dzieci z chęcią zaspokoją podczas wspólnej aktywności.

Pamiętaj jednak, że nie wolno obarczać dzieci opieką nad kotem i zrzucać tego obowiązku tylko na ich barki. Kot to żywe zwierzę, a nie zabawka. Małe dzieci nie są na tyle odpowiedzialne, by mogły samodzielnie odpowiadać za żywą istotę. Pociechy mogą, a wręcz powinny karmić i opiekować się pupilem, ale to Ty zawsze musisz sprawdzać i nadzorować, czy wywiązują się ze swoich obowiązków.

 

Jakiego kota najlepiej adoptować?
 

Dorosły kot ze schroniska

Dorosły kot ma już okres największego szaleństwa i niszczenia przypadkowych rzeczy podczas zabawy za sobą, dlatego nie powinien wyrządzać większych szkód w mieszkaniu, choć oczywiście należy mieć na uwadze, że do każdego kota trzeba podchodzić indywidualnie.

Poinformuj pracowników schroniska, jakie warunki możesz zapewnić kotu i ile czasu jesteś w stanie mu poświęcić każdego dnia. Wolontariusze i pracownicy na pewno pomogą wybrać pupila, który będzie w Twoim domu szczęśliwy. Spędź z dorosłym kotem w schronisku jak najwięcej czasu zanim ostatecznie zdecydujesz się na jego adopcję. Poznaj jego przyzwyczajenia i upodobania. Postaraj się nawiązać z nim więź. Dzięki temu będzie mu nieco łatwiej, gdy trafi do nowego miejsca z osobą, którą już zdążył poznać. 

Spotkania przedadopcyjne są bardzo ważne, ponieważ pozwalają na poznanie wielu kotów i wybranie tego, który najlepiej wpasuje się w Twój rytm dnia, odnajdując się we wspólnej przestrzeni. Nie kieruj się tylko wyglądem. Zwracaj uwagę na zachowanie kota i jego przyzwyczajenia.

Eliminacja niepożądanych zachowań u dorosłych kotów lub seniorów jest trudniejsza niż w przypadku kociąt, ponieważ zwierzęta zdążyły już utrwalić swoje nawyki. Nie jest to jednak niemożliwe i wszystko można wypracować. Praca z dorosłym kotem może po prostu zająć trochę więcej czasu i wymagać więcej cierpliwości od opiekuna, ale odpowiednio pokierowane szkolenie powinno wystarczyć, by osiągnąć zamierzony rezultat. Pamiętaj, że w razie kłopotów, zawsze możesz skorzystać z profesjonalnych usług behawiorysty lub lekarza weterynarii.

 

Młody kot ze schroniska

Młody kotek ma w sobie duże pokłady energii, dlatego najprawdopodobniej będzie miał dużą potrzebę zabawy. Jeśli nie skierujesz jego uwagi na odpowiednie przedmioty, np. na zabawki, kocię może wyrządzić szkody w mieszkaniu i zniszczyć Twoje rzeczy. Nie jest to oczywiście regułą, ponieważ każde zwierzę ma inny charakter.

Dobrym pomysłem jest adopcja dwóch kociąt jednocześnie. Kotki będą mogły wówczas razem dorastać, bawić i nie będą się czuły osamotnione, gdy wyjdziesz do pracy na kilka godzin.

Trudno przewidzieć, jaki temperament będzie miał kotek, gdy dorośnie. Jednak o wiele łatwiej jest pracować z kociakiem niż z dorosłym lub starszym kotem nad eliminacją niepożądanych zachowań – dlatego najprawdopodobniej szybciej wyeliminujesz niepożądane zachowania u kociąt (jeśli odpowiednio pokierujesz szkoleniem), niż u starszych kotów.

 

Jaką rasę kota wybrać dla rodziny?
 

 

Maine Coon

To oddany, lojalny i przyjazny kot. Jest bardzo ufny, łatwo nawiązuje kontakty z ludźmi. Przywiązuje się nie do miejsca, a do swojego opiekuna, dlatego z łatwością odnajduje się w nowych przestrzeniach. Najważniejsze jest dla niego to, by być blisko domowników i spędzać z nim jak najwięcej czasu.

 

Kot syjamski

To przyjacielski, skory do zabawy pupil. Ma dużą potrzebę aktywności fizycznej i zabawy w ciągu dnia, dlatego chętnie bawi się sam, z innymi kotami, ale także ze swoim opiekunem. Sprawdzi się na pewno dla osób, które chcą mieć kota nieco bardziej energicznego od typowego kanapowca.
Kot brytyjski krótkowłosy
To bardzo spokojny i łagodny kot. Dobrze sprawdzi się w domu, w którym są małe dzieci, ponieważ ma przyjacielskie nastawienie do najmłodszych i jest bardzo cierpliwy. Łatwo też nawiązuje kontakt z innymi zwierzętami.

 

Kot europejski

To najbardziej popularna rasa kotów w Polsce. Dobrze radzą sobie na zewnątrz jako koty wolnożyjące, ponieważ mają silny instynkt łowiecki. Dzięki temu potrafią z łatwością znaleźćpokarm i przetrwać nawet chłodne miesiące w roku. Ich temperament jest trudny do przewidzenia. Część kotów to urodzeni łowcy, którzy są zainteresowani przede wszystkim zaspokajaniem instynktu łowieckiego i potrzeby zabawy. Inne osobniki to typowe koty kanapowe, uwielbiające spędzać całe dnie na pieszczotach z opiekunem i spaniu. Odnajdą się zarówno w mieszkaniach, jak i domach z możliwością wychodzenia na zewnątrz.

 

Ragdoll

To niezwykle delikatny i towarzyski kot. Nazwa wzięła się od jego łagodnego usposobienia – po wzięciu na ręce, zachowuje się jak szmaciana lalka (z ang. rag doll) – rozluźnia się, nie wyrywa się i jest odprężony. Nawiązuje silną relację ze swoją rodziną. Jest ciekawy świata, ale raczej nie ma skłonności do niszczenia rzeczy w domu i ma umiarkowaną potrzebę zabawy w ciągu dnia.

 

Koty ze schroniska – co warto wiedzieć?

Do schronisk i fundacji trafiają koty w każdym wieku i z różną przeszłością. Część z nich jest zdrowa i gotowa do adopcji, jednak niektóre wymagają w pierwszej kolejności leczenia weterynaryjnego. Dopiero po wyleczeniu będą gotowe do adopcji. Większość kotów jest wyznaczona do adopcji dopiero po kastracji. W wyjątkowych sytuacjach możesz zabrać do domu koty niekastrowane, które jednak muszą zostać poddane operacji w terminie określonym w umowie adopcyjnej.

Zanim udasz się do kociego panelu, porozmawiaj z pracownikami i wolontariuszami w schronisku. Opowiedz o oczekiwaniach wobec kota oraz o swoich możliwościach. Ustal wcześniej, czy kotek będzie wychodził na zewnątrz, czy nie, jak długo będzie musiał być sam w domu i ile czasu jesteś mu w stanie poświęcić w ciągu dnia.

Jeśli masz możliwości finansowe, chcesz pomóc mruczkowi, który ma problemy zdrowotne i wymaga stałego przyjmowania leków, możesz zastanowić się nad adopcją kota np. z cukrzycą lub problemami kardiologicznymi. Takie zwierzęta wymagają stałego przyjmowania leków o określonej godzinie, by ich stan nie uległ pogorszeniu.

Koty w schronisku są w różnym stopniu zsocjalizowane. Niektóre z nich to typowi indywidualiści, którzy nie odnajdują się w grupie kotów, inne natomiast czują się wśród innych mruczków, jak ryba w wodzie. Nie wszystkie koty są też oswojone z obecnością człowieka. Pod tym kątem można wyróżnić kilka grup kotów w schronisku:

  •  kocięta
    To mniej lub bardziej oswojone z człowiekiem zwierzęta. Łatwo się asymilują i przyzwyczajają do obecności ludzi. Często trafiają do schroniska wraz ze swoim rodzeństwem z miotu. Zazwyczaj są jeszcze zbyt młode, by dać sobie samodzielnie radę na wolności, dlatego pobyt w schronisku nierzadko ratuje je przed śmiercią. Często mają osłabioną odporność, dlatego obowiązkowo należy u nich stosować profilaktykę przeciwko chorobom zakaźnym i pasożytom.
  •  koty oswojone
    To koty miejskie lub podwórkowe. Miały kontakt z człowiekiem w przeszłości. Mogą być bardzo otwarte na ludzi lub przeciwnie, utrzymywać pewien dystans wobec obcych i podchodzić jedynie do osób, które znają.
  •  koty porzucone
    To koty, które mieszkały kiedyś w domu, ale z różnych przyczyn ten dom straciły. Są oswojone, wiedzą jak należy zachowywać się w mieszkaniu, nie mają problemów z utrzymaniem czystości czy pozostawaniem w domu bez opiekuna. Pobyt w schronisku może być dla nich szczególnie stresujący.
  •  koty wolnożyjące
    To dzikie koty, które żyją na wolności. Unikają kontaktu z człowiekiem, ponieważ go nie znają. Źle się czują w domu i w schronisku, dlatego wymagają od pracowników i przyszłych opiekunów najwięcej cierpliwości. Z czasem dają się oswoić, dzięki czemu odczuwają mniejszy stres i lepiej odnajdują się w nowej przestrzeni. Koty wolnożyjące adoptowane do warunków domowych powinny mieć możliwość swobodnego wychodzenia na dwór.
     

 

Jak się przygotować do adopcji kota?


Decyzję o adopcji kota należy przedyskutować ze wszystkimi domownikami. Upewnij się, że wszyscy chcą mieszkać z mruczkiem i będą się nim zajmować. Wytłumacz dzieciom, że wkrótce pojawi się kotek, którym będziecie się wszyscy razem opiekować, którego trzeba szanować i obchodzić się z nim bardzo delikatnie.

Zanim powitasz nowego czworonoga w domu, przygotuj najpierw wszystkie pomieszczenia. Posprzątaj nawet trudno dostępne kąty w mieszkaniu i przygotuj wyprawkę dla kota. Kup kuwetę, żwirek, miskę na jedzenie oraz drugą na wodę, dobierz odpowiednią do wieku karmę, drapak, posłanie i szczotkę do czesania sierści.

Jeśli masz już w domu jednego kota lub psa, zapoznaj się z procedurą zapoznawania zwierząt ze sobą. Początki mogą być trudne, dlatego zachowaj dystans między nimi, a następnie bacznie je obserwuj, gdy będą znajdowały się w tym samym pomieszczeniu.

Przyjedź po zwierzę z transporterem. Przyda się on także podczas przewozu pupila do przychodni weterynaryjnej. Zabierz ze sobą dowód tożsamości i gotówkę. Niektóre schroniska i fundacje mają określony cennik, dlatego warto się z nim zapoznać zanim przyjedziesz po kota. Inne placówki pobierają jedynie dobrowolną opłatę.

Jeśli nie jesteś pewien, czy poradzisz sobie z opieką nad kotem, ale masz silną potrzebę pomocy, możesz skorzystać z opcji domu tymczasowego, adopcji wirtualnej lub zostać wolontariuszem w schronisku dla bezdomnych zwierząt.

 

Adopcja tymczasowa (dom tymczasowy)

Adopcja tymczasowa polega na tym, że kot mieszka u Ciebie, ale schronisko lub fundacja wciąż szuka mu domu stałego. Trudno powiedzieć, jak długo kotek będzie u Ciebie mieszkał – może to być kilka tygodni lub miesięcy. Wszystko zależy od tego, czy ogłoszenie dotrze do wielu ludzi i jakie będzie zainteresowanie jego adopcją. Oczywiście Ty też możesz zmienić formę umowy i zaadoptować kotka na stałe, gdy będziesz tego pewien.

 

Adopcja wirtualna

To doskonałe rozwiązanie dla osób, które chcą pomagać, ale nie są w stanie przygarnąć kota do swojego domu np. ze względu na częste wyjazdy czy alergię na kota. Taka adopcja polega na tym, że co miesiąc wpłacasz określoną kwotę, jaka jest przeznaczana na utrzymanie wybranego pupila. Może to być np. kot przewlekle chorujący, który musi codziennie przyjmować drogie leki. Nic nie stoi na przeszkodzie, by odwiedzać go w schronisku i pomagać pracownikom schroniska czy wolontariuszom w znalezieniu dla niego nowego, kochającego domu.

 

Wolontariat w schronisku dla bezdomnych zwierząt

Formą pomocy kotom jest także wolontariat w schronisku. Możesz przychodzić kilka razy w tygodniu do kociego panelu i pomagać pracownikom w sprzątaniu oraz karmieniu mruczków. Możesz też pomagać w pielęgnacji kotów – czesać je za pomocą szczotki dla kotów lub pomagać podczas kąpieli kotów.

Każda placówka ma swój wewnętrzny regulamin dotyczący kryteriów, jakie musi spełnić wolontariusz, by nim zostać. Ustala też zasady, których wolontariusze muszą przestrzegać, gdy już się nimi staną. Większość placówek pozwala na wolontariat osobom powyżej 16 roku życia. Osoby poniżej tego wieku muszą zazwyczaj przebywać na terenie schroniska pod opieką osoby dorosłej, dlatego zanim wybierzesz się do placówki, sprawdź, jaki regulamin obowiązuje w schronisku dla bezdomnych zwierząt w Twojej najbliższej okolicy. Być może spotkania dla osób, które chcą zacząć pomagać zwierzętom, odbywają się regularnie w określone dni w miesiącu.
Wolontariat to także doskonała okazja, by przed adopcją bliżej poznać wszystkie koty w schronisku i wybrać tego, z którym stworzysz najsilniejszą więź.

 

Rozmowa przedadopcyjna i inne formalności

Pracownik schroniska lub fundacji przeprowadzi z Tobą wywiad. Taka rozmowa ma na celu sprawdzenie, czy jesteś osobą odpowiedzialną i czy stworzysz kotu bezpieczny dom. To także doskonała okazja, by poznać Twoje oczekiwania względem kotka i dobrać idealnego pupila, który dopasuje się do Twojego trybu życia. Po przeprowadzeniu wywiadu i po wybraniu zwierzęcia, pracownik podpisze z Tobą umowę adopcyjną oraz wyda książeczkę zdrowia kota.

 

Pierwsze dni kota w domu po adopcji

Pierwsze chwile z kotem w domu mogą być trudne, dlatego musisz wykazać się cierpliwością. Nieśmiałe koty mogą chować się za meblami i nie wychodzić zza nich przez wiele godzin. Daj kotu czas na zaaklimatyzowanie się i nie rób niczego na siłę. Kot sam powinien zdecydować, kiedy i jak blisko Ciebie podejdzie. Z czasem przyzwyczai się do nowego miejsca i nie będzie się tak bardzo bać.
Koty to bardzo czyste zwierzęta, ale na początku zestresowanemu zwierzęciu może przytrafić się wpadka. Niektóre mogą też coś zniszczyć w domu, np. firankę czy zasłonę. Zdarza się to, jeśli ich uwaga nie zostanie skierowana w odpowiednim kierunku. Pamiętaj, by absolutnie nigdy nie karać pupila. Wychowanie polega na wzmacnianiu pozytywnych zachowań. Nagradzaj go, gdy ten załatwi się do kuwety lub będzie grzeczny podczas Twojej nieobecności, ale nigdy nie karz. Karą może być jedynie utrata spodziewanej nagrody, czyli w tym wypadku na przykład kociego smakołyku lub Twojej uwagi.

Zostaw pupilowi miskę ze świeżą wodą oraz miskę z pokarmem, gdy wychodzisz. Kotek powinien mieć także dostęp do różnych zabawek, którymi będzie mógł bawić się sam. Nieocenione będą na pewno kolorowe myszki czy piłeczki.

Pokaż zwierzęciu, gdzie znajduje się kuweta, gdzie jest miska z wodą i gdzie znajduje się druga z pokarmem. Pamiętaj, że pomiędzy miskami powinno się zachować odstęp przynajmniej 50 cm. Żadna z nich nie może też być w pobliżu kuwety.

Unikaj zmian przez przynajmniej kilka pierwszych tygodni życia kotka w Twoim domu. To nie jest najlepszy czas na remonty, nie przestawiaj mebli i nie urządzaj głośnych imprez. Te wszystkie zmiany mogą kotka dodatkowo zestresować. Daj mu czas, by ten się zaaklimatyzował. Jeśli planujesz remont, najlepiej przeprowadź go przed adopcją mruczka.

Najgłośniej mruczący kot

Marka WHISKAS® razem z Guinness World Records szuka nowego rekordzisty!

Obejrzyj teraz
Whiskas Guinness World Records