WHISKAS PL

Wpisz poniżej słowo kluczowe, aby wyszukać artykuły i produkty.

[{"text":"Strona g\u0142\u00f3wna","url":"\/"},{"text":"Akademia kociat","url":"\/akademia-kociat"},{"text":"Kot w mieszkaniu czy wychodzacy","url":"\/akademia-kociat\/kot-w-mieszkaniu-czy-wychodzacy"}]

Kot w mieszkaniu czy wychodzący?

article hero

Zastanawiasz się, czy warto uczyć kota wychodzenia na dwór? Sprawdź, ile żyje kot wychodzący, jakie niebezpieczeństwa zagrażają kotu wychodzącemu, jaki kot do bloku jest najlepszy i jak dbać o pupila w mieszkaniu. Przeczytaj.

Jaki kot do mieszkania?

Istnieje ponad 110 różnych ras kotów, dlatego wybór idealnej rasy nie jest prosty. Należy ją dobrać przede wszystkim do swoich możliwości opieki nad zwierzęciem – zastanów się, ile czasu będziesz w stanie poświęcić kotu w ciągu dnia i wybierz tę rasę, której potrzebom będziesz w stanie sprostać. Nie kieruj się tylko wyglądem.

 

Jak dbać o kota w mieszkaniu?

Możesz, a nawet powinieneś, obcinać kotu niewychodzącemu pazury, ponieważ nie będzie w stanie ich zetrzeć w domu. Służą do tego specjalne cążki do obcinania kocich pazurów. Jeśli nie chcesz tego robić samodzielnie, możesz udać się z pupilem do przychodni weterynaryjnej, gdzie zrobi to profesjonalista.

Kocie pazury są bardzo potrzebne kotom wychodzącym. To dzięki nim mogą się wspinać po drzewach i płotach, dlatego absolutnie nie obcinaj ich kotu, który wychodzi na dwór. Kot będzie je sobie naturalnie ścierał.

Niezależnie od tego, czy kot ma obcięte pazury, czy nie, instynktownie będzie chciał je sobie ścierać, dlatego ważnym wyposażeniem każdego domu jest drapak. Kup najlepiej kilka drapaków – w formie tuby i naścienne. Dzięki temu kot będzie robił to w wyznaczonym miejscu, a nie na Twoich meblach. Umieszczaj je w miejscach, w których zwierzę zaczyna drapać meble i skieruj jego uwagę właśnie na drapaki.

Dostosuj się do potrzeby aktywności swojego pupila i pomóż mu ją zaspokoić. Możesz bawić się z nim piłeczką czy pluszową myszką lub stymulować go za pomocą wędki dla kota. Każdy mruczek, niezależnie od tego, czy wychodzi czy nie, potrzebuje zabawy i musi się ruszać. Aktywność fizyczna to także jeden z czynników, który przeciwdziała nadwadze i otyłości.

Jeśli Twój pupil nie lubi być sam w domu przez wiele godzin, a Ty musisz pracować poza domem, warto pomyśleć o drugim zwierzęciu, które sprawi, że kot nie będzie samotny. Może to być zarówno drugi kotek, jak i pies. Dokonując wyboru, zastanów się, ile czasu będziesz w stanie im poświęcić i podejmij taką decyzję, która będzie najlepsza dla Ciebie, Twojego kota i przyszłego domownika.

Pamiętaj, że kot niewychodzący też jest narażony na inwazję pasożytów zewnętrznych i wewnętrznych. Na podeszwach butów mogą znajdować się jaja pasożytów, które po połknięciu rozwijają się w niebezpieczne formy larwalne i w końcu dorosłe osobniki, mogące się dalej rozmnażać. Możesz też nieświadomie przynieść pchłę do domu, która chętnie rozpocznie żerowanie na kocie. Dlatego stosuj regularną profilaktykę przeciwko pasożytom zewnętrznym (co 1-3 miesiące, w zależności od zaleceń producenta) i badaj kał kota pod kątem pasożytów wewnętrznych (co 3-6 miesięcy).

 

Czy wypuszczać kota na dwór?

Warto rozważyć tę możliwość, jeśli masz ogrodzoną i dobrze zabezpieczoną posesję. Koty nie zawsze mają potrzebę dalekich wędrówek, czasem wystarczy im wyjście na taras, zjedzenie kilku źdźbeł trawy i wypoczynek na słońcu. Ogrodzenie jest bardzo ważne, ponieważ daje pewność, że żaden obcy pies nie dostanie się do kota. To także forma ochrony przed złodziejami. Niestety, wychodzące koty rasowe często padają ofiarami kradzieży.

Płot nie będzie najprawdopodobniej stanowił dla mruczka bariery – z lekkością go przeskoczy. To, dokąd pójdzie, jest trudne do przewidzenia i w dużej mierze zależy od zapachów, które poczuje. Jeśli mieszkasz w spokojnej okolicy, najprawdopodobniej nie musisz się martwić, że kot zostanie potrącony przez samochód, jednak zawsze istnieje takie ryzyko. W przypadku, gdy mieszkasz przy ruchliwej ulicy, ryzyko to znacznie wzrasta. Dlatego zanim podejmiesz decyzję o wypuszczaniu pupila na zewnątrz, sprawdź, czy okolica na pewno jest dla niego bezpieczna.

Pewnym rozwiązaniem jest chodzenie z kotem na smyczy. Spacery to doskonała okazja, by kot mógł zużyć swoje pokłady energii i poznał nowy teren. Masz też gwarancję, że nie ucieknie Ci, jeśli się czegoś przestraszy i się nie zgubi. Niestety, nie wszystkie koty dobrze czują się w szelkach, dlatego chodzenie z kotem na smyczy nie sprawdzi się u każdego mruczka. Warto jednak spróbować powoli przyzwyczaić do nich kota, nie zapominając o nagrodach.

Kota należy zabezpieczać przed pasożytami wewnętrznymi i zewnętrznymi niezależnie od tego, czy wychodzi na zewnątrz, czy nie. Decydując się jednak na wypuszczanie kota na dwór, należy tym bardziej pilnować dat podania kolejnych preparatów przeciwko pasożytom. Nie wypuszczaj kotów niekastrowanych na zewnątrz. Dotyczy to zarówno kocurów, jak i kotek.

 

Kot wychodzący – jakie są zalety?

Spacer na dworze dostarcza pupilowi wiele interesujących bodźców, dzięki którym rozwija jego ciekawość świata i logiczne myślenie. Daje mu mnóstwo okazji do zabawy, a także do kontaktów z innymi zwierzętami.

Koty wychodzące na dwór mogą same zaspokajać swoją potrzebę aktywności – biegać, skakać i wspinać się na wysokie drzewa. Wówczas wracają do domu tylko po to, by odpocząć i spożyć posiłek. Takie koty często załatwiają też swoje potrzeby fizjologiczne na zewnątrz i nie korzystają z kuwety w domu. Pamiętaj jednak, że nawet jeśli pupil korzysta z niej rzadko, nie należy jej zabierać, musi znajdować się zawsze w tym samym miejscu.

 

Kot wychodzący – co mu grozi?

Koty wychodzące żyją statystycznie krócej niż te, które w ogóle nie wychodzą na dwór. Przyczyną są najczęściej wypadki komunikacyjne, choroby zakaźne czy zjedzenie trutki na szczury. Zwierzęta te są też bardziej narażone na inwazje pasożytów, zarówno tych wewnętrznych, jak i zewnętrznych.

Wychodzenie na zewnątrz wiąże się także z niebezpieczeństwem ataków ze strony innych kotów, szczególnie w przypadku zwierząt, które nie zostały wykastrowane. Kocury mogą nie przychodzić na noc i wracać z ranami skóry, które nierzadko trudno się goją. Niekastrowane kotki mogą z kolei zajść w ciążę.

Koty, zwłaszcza rasowe, mogą być także narażone na kradzież, szczególnie jeśli są ufne wobec obcych lub po prostu się zgubią. Wystarczy, że kot poczuje jakiś interesujący zapach lub się wystraszy i zacznie uciekać przed siebie. Może potem po prostu mieć problemy z odnalezieniem drogi do domu.
 

Kot wychodzący – czy stanowi zagrożenie dla innych zwierząt?

Kot, który wychodzi na dwór, może stanowić zagrożenie dla populacji małych ssaków i ptaków w okolicy. Niektóre koty w ogóle nie interesują się polowaniami, jednak inne mają silnie rozwinięty instynkt łowiecki i często polują na mniejsze zwierzęta, nawet wówczas gdy nie odczuwają głodu.

 

Jaki kot do mieszkania, a jaki do ogrodu?
 

popularne rasy kotów do mieszkania:

Kot perski
To idealny kot do domu. Chętnie się bawi, ale jeszcze chętniej poddaje się pieszczotom swojego opiekuna i wszystkich domowników. Ma łagodne usposobienie, nawiązuje silną więź ze swoją rodziną, ale nie jest nachalny i raczej się nie narzuca. Woli wylegiwać się na słońcu, niż polować przez wiele godzin czy gonić za piłką. Ze względu na krótkie łapki i dużą masę ciała raczej nie wskakuje na wysokie meble. Jego pyszczek ma typową budowę dla kotów ras krótkoczaszkowych (brachycefalicznych). Ma dużą i szeroką głowę, płaski nos, cofniętą brodę i pełne policzki, płytko osadzone oczy w oczodole, przez co wygląda na większego.

Zwierzęta brachycefaliczne mogą łatwiej ulec przegrzaniu, gdyż nie są w stanie chłodzić wdychanego powietrza. Poza tym ich oczy są bardziej narażone na podrażnienia. U takich kotów występuje również utrudnione oddychanie. Kot perski występuje w wielu odmianach barwnych. Jego sierść jest długa i wymaga codziennej pielęgnacji – należy ją rozczesywać, ponieważ ma tendencję do kołtunienia się. Waży od 3 do 7 kg. Żyje około 12-18 lat.

Ragdoll
Nazwa rasy nie jest przypadkowa, wzięła się od ich usposobienia – mają wyjątkowo łagodny charakter. Po wzięciu na ręce zachowują się jak „szmaciana lalka” (z ang. rag doll), rozluźniają się, dostosowując się do ciała opiekuna i odprężają się. Ze swoim opiekunem tworzą silną więź. Mogą chodzić za nim w domu krok w krok. Ze względu na swoją uległość, łagodność i cierpliwość, są doskonałą rasą dla rodzin z małymi dziećmi. Są ciekawe świata, ale raczej nie niszczą rzeczy w domu. Zamiast wspinać się po zasłonach, wolą spędzić czas na pieszczotach z opiekunami. Nie lubią być same w domu, dlatego nie są to odpowiednie koty dla osób, które bardzo dużo przebywają poza domem. Ważą od 4 do 8 kg. Żyją do 15 lat.

Maine Coon
To towarzyskie, przyjaźnie nastawione do ludzi koty. Są inteligentne, odważne i pewne siebie. Szybko przyzwyczajają się do nowych miejsc i osób. Nie mają problemów z zaakceptowaniem zmian. Łatwo nawiązują relację z obcymi ludźmi, wręcz kradną serca gości, ponieważ lubią być w centrum uwagi, ale to do opiekuna przywiązują się najbardziej. Tęsknią za nim, jeśli nie widzą go przez kilkanaście godzin. Mają długie futro, które należy codziennie szczotkować, by nie powstały na nim kołtuny.

Maine Coon nie należy do kotów cichych, może głośno pomiaukiwać. Ma średnio rozwinięty instynkt łowiecki. Oznacza to, że może potrzebować zabawek i zabaw symulujących łapanie zdobyczy. Do wspólnej zabawy przyda się na pewno wędka dla kota, z zawieszoną na końcu sznurka atrakcją w postaci np. pluszowej maskotki z dzwoneczkiem. Nieoceniony będzie także drapak dla kota. To jedna z największych ras kotów. Ważą od 5 do 11 kg. Żyją około 12-18 lat.

Kot europejski
To najbardziej popularna rasa kotów w Polsce. Koty europejskie nazywane są często także dachowcami. Mają zróżnicowane potrzeby i trudno określić, jaki temperament będzie miał Twój kot. Większość z nich może z powodzeniem mieszkać tylko w mieszkaniu i nie wychodzić na zewnątrz. Koty europejskie mają krótką sierść, którą wystarczy przeczesać kilka razy w tygodniu. Ważą średnio od 3 do 5 kg. Żyją nawet do 20 lat.

Kot brytyjski krótkowłosy
To inteligentne koty o łagodnym usposobieniu. Łatwo przyzwyczajają się do nowego otoczenia. Akceptują inne koty, a także inne zwierzęta w domu, w tym psy. Są cierpliwe i spokojne. To doskonała rasa dla osób z małymi dziećmi lub tych, którzy dopiero planują założenie rodziny. Uwielbiają pieszczoty, ale nie przepadają za noszeniem ich na rękach. Ich instynkt łowiecki jest słabo rozwinięty, dlatego nie mają dużej potrzeby polowania. Zdecydowanie bardziej cenią sobie leniwe chwile na kanapie.

Koty tej rasy mają tendencję do tycia, dlatego należy przestrzegać zaleceń na opakowaniu karmy, które dotyczą dziennej dawki pokarmowej. Ich futro jest krótkie i miękkie w dotyku jak u pluszowej maskotki. Należy je czesać kilka razy w tygodniu. „Brytyjczyki”, podobnie, jak „persy”, należą do ras kotów krótkoczaszkowych (brachycefalicznych). Oznacza to, że mają charakterystyczną budowę głowy – cofnięty podbródek, płaski nos i szeroko rozstawione policzki. W związku z tym mogą cierpieć na te same przypadłości związane z ukształtowaniem twarzoczaszki. To rasa długowieczna. Ważą od 4 do 8 kg i żyją około 15-20 lat.
 

Popularne rasy kotów do domu z ogrodem:

Burmilla
To pewny siebie, towarzyski i inteligentny kot. Jest temperamentny, to do niego zawsze należy ostatnie zdanie. Uwielbia wspinać się po drzewach i bawić. Nie jest jednak typem samotnika. Nie lubi przebywać sam w domu, ponieważ szybko się nudzi. Ma potrzebę wychodzenia na zewnątrz, dlatego warto go tego nauczyć i odpowiednio zadbać o jego bezpieczeństwo. Niektóre osobniki można jednak trzymać wyłącznie w domu. Należy wówczas dużo czasu poświęcać na wspólną zabawę z kotkiem oraz wyposażyć dom w przynajmniej jeden duży i wysoki drapak dla kota. Waży 4-7 kg. Żyje około 12-15 lat.

Kot somalijski
To długowłosa odmiana kota abisyńskiego. Chętnie wspina się po drzewach, ale także po firankach w domu, jeśli jego potrzeba aktywności fizycznej nie zostanie zaspokojona. Ma łagodny temperament, silnie przywiązuje się do swojego opiekuna i nie lubi zostawać sam w domu. Jest to zwierzę stadne, dlatego o wiele lepiej czuje się, jeśli w domu mieszka z nim drugi kot lub ewentualnie pies. Na zewnątrz unika konfliktów z innymi zwierzętami. Jest raczej nieśmiały w stosunku do obcych. Ma długą sierść, którą należy codziennie szczotkować. Waży od 4 do 6 kg. Żyje około 11-16 lat.

Kot norweski leśny
To bardzo inteligentny i pewny siebie kot. Ma silny instynkt łowiecki, dlatego chętnie poluje. Lubi umiarkowane pieszczoty. Raczej nie jest typem leniwego kanapowca. To typowy indywidualista. On decyduje, kiedy ma ochotę na kontakt z człowiekiem. Ma długą sierść, którą należy codziennie rozczesywać. Waży od 5 do 9 kg. Żyje około 14-16 lat.

Kot orientalny
To towarzyski i ciekawy świata kot. Nawiązuje silną relację ze swoim opiekunem. Nie lubi samotności, więc nie powinien zostawać sam przez wiele godzin w ciągu dnia. Dobrze czuje się w grupie zwierząt, dlatego może mieszkać z innym kotem lub psem. Kot orientalny uwielbia się wspinać i bawić – powinien wychodzić, by móc zaspokoić dużą potrzebę aktywności. Warto także postawić mu w domu wysoki drapak, na szczycie którego będzie mógł odpoczywać i obserwować wszystkich domowników. Ma smukłą budowę ciała, skośne oczy, wysokie uszy i giętki grzbiet. Występuje w wielu odmianach barwnych. Waży 2,5-4,5 kg. Żyje około 16-18 lat.

 

Bezpieczeństwo kota wychodzącego

Warto zachipować kota u lekarza weterynarii i założyć mu bezpieczną obrożę z adresówką, na której znajdzie się Twój numer telefonu i imię pupila. Kot wychodzący w obroży jest narażony na zahaczenie się nią o wystającą gałąź czy ogrodzenie. To bardzo groźna sytuacja, która może doprowadzić do uduszenia się zwierzęcia, dlatego wybierz obrożę przeznaczoną dla kotów wychodzących. Musi to być obroża samootwierająca się pod naporem ciała. Dzięki temu zwierzę z niebezpiecznej sytuacji wyjdzie cało.

Pilnuj dat szczepień przeciwko kocim chorobom zakaźnym. Porozmawiaj też z lekarzem weterynarii o możliwości zaszczepienia pupila przeciwko wściekliźnie. To szczepienie jest obowiązkowe dla wszystkich psów, ale zaleca się je wykonywać także u kotów wychodzących, które mogą mieć kontakt z dzikimi zwierzętami, np. lisami czy jenotami.

Co 3-6 miesięcy badaj kał kota. Wystarczy przynieść odpowiednią próbkę w czystym pojemniku z apteki do lekarza weterynarii. Jeśli w badaniu nie stwierdzi się obecności pasożytów, nie ma potrzeby stosowania leków. Należy je zastosować tylko wtedy, gdy wynik badania będzie pozytywny. Pamiętaj, że leki warto wówczas podać wszystkim kotom w domu, a także psu.

Kot, który wychodzi z domu, narażony jest także na inwazję pcheł, wszołów lub kleszczy, czyli pasożytów zewnętrznych. Profilaktykę przeciwko ektopasożytom należy stosować przez cały rok, nawet w zimie. Pamiętaj, że sezon na pchły trwa cały rok, a do uaktywnienia się kleszczy wystarczy kilka cieplejszych dni w grudniu czy styczniu. Istnieją leki, które działają jednocześnie na pasożyty zewnętrzne i wewnętrzne. Porozmawiaj o różnych możliwościach z lekarzem weterynarii przy okazji wizyty kontrolnej.

Zwierzę, które wychodzi na zewnątrz, powinno być wykastrowane. Chodzi tutaj zarówno o kotkę, jak i o kocura. Samce niekastrowane mogą znikać na wiele dni i tygodni, a niektóre nigdy nie wracają. Czują silny popęd płciowy, który sprawia, że znalezienie kotki staje się dla nich ważniejsze niż zjedzenie posiłku i powrót do bezpiecznego domu. Wiele kocurów stacza ze sobą także walki, których efektem są trudno gojące się rany.

Kastracja kotów zwiększa dobrostan zwierząt. Sprawia, że nie czują popędu płciowego i są mniej narażone na niebezpieczeństwa na zewnątrz. To także doskonałe narzędzie do walki z bezdomnością zwierząt. Pamiętaj, że wolno rozmnażać osobniki wyłącznie w certyfikowanej hodowli.

Wypracuj schemat wypuszczenia i wpuszczania kota. Dzięki temu pupil będzie spokojniejszy i nie będzie się denerwował, że nie może wyjść. Ustal godzinę, o której będziesz wpuszczać kota do domu – na przykład 20:00.

Może się zdarzyć, że kotek nie zdąży przyjść na czas, Ty pójdziesz już spać, a on będzie zmuszony spędzić noc na dworze. W takich sytuacjach warto zostawiać pupilowi miejsce, w którym będzie mógł się schronić. Jest to szczególnie ważne w mroźne dni. Zostaw zadaszoną budę z legowiskiem w środku, chroniącą go przed opadami atmosferycznymi i chłodem.

Innym rozwiązaniem jest zamontowanie w drzwiach wejściowych specjalnych drzwiczek dla kotów, które możesz otwierać i zamykać. Dzięki temu kot sam decyduje, kiedy chce wyjść, a kiedy wejść do domu. Drzwiczki mają dodatkową blokadę, dzięki której możesz uniemożliwić wyjście pupila z domu. Sprawdza się to, gdy np. planujesz zabrać ukochanego pupila do lekarza weterynarii i boisz się, że nie zdąży wrócić ze swojego spaceru na czas.

Najgłośniej mruczący kot

Marka WHISKAS® razem z Guinness World Records szuka nowego rekordzisty!

Obejrzyj teraz
Whiskas Guinness World Records